Przedstawienie teatralne w szkole - doskonała nauka przez zabawę
Bez wątpienia prowadzenie szkolnego kółka teatralnego to sposób na to, by rozwijać osobowość uczniów. Aby prowadzenie takiego kółka przyniosło odpowiednie efekty warto w warunkach szkolnych zadbać o pewne kwestie:
- dobry wybór materiałów, które będą stanowić scenariusz, warto je połączyć z muzyką i innymi elementami uzupełniającymi.
- do głównych ról wybierajmy różnych uczniów, mieszajmy składem osobowym, by innych nie zniechęcać.
- postawić przede wszystkim na ruch w czasie przedstawień, warto by sceny były dynamiczne, grają młodzi ludzie dlatego unikać należy zwykłego stania i gadania
- należy używać dość dużej ilości rekwizytów i dodatków, by nie narzucać zamkniętej formy dzieciom.
Powinno się traktować teatr w szkole jako projekt do rozłożenia w czasie. Należy pamiętać, że dzieci mają się uczyć grać. Tylko niektórzy mogą okazać się urodzonymi aktorami, inni mogą być onieśmieleni. Należy zadbać o to, by wszyscy dobrze się czyli, a zabawa w teatr będzie rzeczywiście miłą przygodą.
Warto przygotować wstępny plan, który wprowadzi w taką formę pracy z dziećmi.
1. Ćwiczenia, które wzmacniają mowę, poprawiają dykcję
2. Ćwiczenia oddechowe, które poprawią możliwości głosu oraz wpłyną na jego wydajność i sprawność
3. Ćwiczeni ruchowe, mimiczne, które wpłyną na rozwój ruchu i przygotowanie ciała do występów na scenie
4. Praca nad umiejętnościami dostrzegania zjawisk, które są istotne dla gry teatralnej. Przede wszystkim ćwiczenia, które wpłyną na wyobraźnie uczniów
5. Praca nad wyrażeniem uczuć. Ćwiczenia pozwalające wyrażać nastroje, wspierające ekspresję
6. Praca nad wyobraźnią, zabawy opierające się na skojarzeniach
Kolejny etap przygotowań powinien dotyczyć już elementów bezpośrednio związanych z teatrem.
1. Ćwiczenia wspierające głośne czytanie oraz recytowanie, które jest kluczem do dobrej gry w teatrze szkolnym
2. Praca nad wokalem uczniów. Przygotowanie i śpiewanie piosenek, wzmaganie umiejętności występowania przed widzami
3. Ćwiczenia inscenizacji połączone z wygłaszaniem krótkich tekstów
4. Ostatecznie zaś zwiększenie inscenizacji i próba pracy nad większymi projektami scenicznymi.
Należy pamiętać, że teatr szkolny nie jest teatrem zawodowym. Jest to przede wszystkim próba zabawy amatorskiej młodych osób, które dopiero co wchodzą w sztukę i inscenizację. Od samego słowa amo, amare tzn. kochać. Amator to osoba, która przede wszystkim kocha to co robi i nie jest profesjonalistą. Jednocześnie teatr taki jest przeznaczony dla młodego widza i ma go wychowywać poprzez formę jaką przyjmuje. Wychowanie młodych osób ma być procesem długotrwałym, dlatego też istotną sprawą jest by teatr szkolny nie był wydarzeniem jednokrotnym, lecz stale się powtarzającym, gdyż w ten sposób rzeczywiście będzie wpływać bezpośrednio na wychowanie dziecka. ‘
Według J. Dormana teatr ma być wartością, która wpływa na kształtowanie osobowości. Szkolny teatr ma być właśnie procesem, w którym młody człowiek będzie się kształtował. Warto więc dbać o to, by ten czas był dobrze przygotowany, gdyż inaczej teatr nie spełni swojego rzeczywistego zadania. Teatr szkolny powinno się rozłożyć na kilka elementów. Chodzi o to, by było miejsce na zabawę, refleksję, dyskusję, naukę a także inne ćwiczenia pozwalające na samodoskonalenie. Powinno się wspierać i konsultować każdą propozycję, nawet jeśli nie wszystkie są godne uwagi nie można ich stanowczo ganić. Samopoznanie przez różnego rodzaju ćwiczenia może pozwolić młodemu człowiekowi na poznanie własnej osobowości, a także pozwoli poznać innych.
Kółko teatralne w szkole powinno wpływać na poznawanie technik komunikacji. Dotyczy to zarówno gestów, ruchów czy mimiki jak i form poruszania się po scenie czy mowy. Chodzi o to, by dziecko rozwijało się w pełnym tego słowa znaczeniu, by pojęcia teatr szkolny używać w szerokim kontekście.
Warto pamiętać, że zajęcia teatralne mają również wpływać na emocjonalny rozwój dziecka. W ten sposób uczeń ma poznać siebie i wykształcić w sobie umiejętność prezentowania emocji czy radzenia sobie z emocjami. Należy w ten sposób odkrywać świat innych niż domowy czy lekcyjny. Przez scenę dziecko ma rozwijać siebie i rozumieć, że wiele daje mu silna wiara w siebie. Takie podejście sprawi, że teatr będzie miał znaczenie terapii.
Bez wątpienia teatr to niekiedy jedyna forma pozalekcyjna, gdzie dzieci czują się dobrze i mogą być zauważone, a to pozwala im osiągać sukces. To przez teatr dziecko przez zabawę uczy się wyrażać emocję. Teatr rozwija umiejętność komunikowania oraz wyobraźnie. Inspiracje jakie niesie są niezwykle ważne. To przez nie uczeń może przeżywać sztukę i uczy się ją rozumieć. Teatr ma również formą związaną z literaturą, pomaga rozumieć omawiane lektury. W pewnym sensie teatr również uczy odpowiedzialności. Uczeń, który gra musi znać swoją rolę, jest w pewnej mierze odpowiedzialny za to co zrobi na scenie, jak zagra co osiągnie. Jest to więc działalność bardzo ważna w wielu aspektach, dlatego powinno się ją wspierać. Zajęcia takie mogą wpływać na zdolność uczenia się, rozwój pamięci, myślenia czy wyobraźni. Dziecko rozwija swoją twórczą postawę i możliwość rozumienia sztuki. To przez teatr dziecko się samodoskonali i potrafi uczyć się postaw rozumienia dla innych i komunikacji z innymi.
Nauczyciel powinien więc dbać o to, by zabawy w kółku teatralnym były atrakcyjne oraz dostępne dla każdego ucznia. Tak by uczniowie chętnie brali w nich udział i zawsze mogli się zaangażować. Przedstawienie, które zaprezentowaliśmy na naszej szkolnej scenie pt: “ O królu który chciał być dziadkiem”, było przedstawieniem z jednym aktem, który jednak wymagał od nas wielkiej pracy. Ostateczny efekt, był wynikiem pracy przez ponad 3 miesiące. Wykonanie rekwizytów i strojów to efekt współpracy uczniów, rodziców oraz plastyków. Uczniowie długo pracowali nad tym, by udało się na scenie grać a nie tylko recytować swoje role. Ostatecznie wszyscy byli z przedstawienia zadowoleni, dało ono dużo radości i zwieńczone było nagrodą w postaci gromkich braw dla uczniów, którzy pojawili się na scenie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz